ارزیابی غلظت متیلن دی فنیل دی ایزوسیانات در هوای محیط کار صنایع پلی اورتان ایران

سابقه و هدف: متیلن دی فنیل ایزوسیانات (mdi) در مقایسه با 90 درصد از کل دی ایزوسیانات های مصرفی بازار، فرآورده ای تناژ بالا می باشد، پلی اورتان ها از واکنش دی ایزوسیانات ها با پلی یول ها و دیگر مواد شیمیایی حاصل می شوند.آن ها به عنوان تحریک کننده سیستم ریوی و پوست شناخته شده و عامل اصلی بروز آسم شغلی درجهان می باشند (niosh1994). هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان غلظتmdi درصنایع پلی اورتان به کمک دستگاه گاز کروماتوگرافی با کارآیی بالا (hplc) می باشد که به تعیین وضعیت آلودگی، بسیار کمک می کنند.مواد و روش ها: به منظور نمونه برداری هوای محیط کار از پمپ نمونه بردار فردی و دستگاه مهاجم (impinger) کوچک همراه با محلول جاذب و برای آنالیز آن ها از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارآیی بالا و روش niosh 5522 استفاده شد و به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده های تحقیق، نرم افزار spss v.13 مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: میانگین غلظت به دست آمده از نمونه ها ( بیش از 79 mg/m3) بالاتر از مقدار حد مجاز در استاندارد بوده که نشان دهنده آلودگی در صنایع پلی اورتان با وجود mdi می باشد. نتایج نشان می دهد که تمام صنایع پلی اورتان تحت این مطالعه در کشور، دارای میزان بالای آلودگی بودند و میزان آلودگی بیش از 80 میکروگرم بر متر مکعب بوده است. یک همبستگی قوی بین دمای داخلی و غلظت آلاینده دیده شده است، این موضوع نشان می دهد که هر ه میزان دما افزایش یابد، غلظت آلاینده در محیط کار بیش تر می شود و همچنین این همبستگی در رابطه با مدت زمان انجام کار و غلظت آلاینده به طور مستقیم و قوی دیده شده که بیانگر آن است که هر ه زمان انجام کار در محیط بیش تر شود، مقدار بیش تری از آلاینده در معرض تماس قرار می گیرد.استنتاج: بهترین روش برای تعیین غلظت آلاینده ایزوسیانات ها در محیط کار، نمونه برداری زیست – شناختی می باشد، در نتیجه استفاده از روش تعیین متابولیت های ایزوسیانات ها در ادرار که هزینه کم تری داشته و ساده تر از نمونه برداری و آنالیز نمونه ها در هوا می باشد، پیشنهاد می گردد.